Gözlerimizdeki çaresizlik

GÖZLERİMDEKİ ÇARESİZLİK

Gözlerin gülümseyişine karışınca,
Gözlerin almış gökkuşagının her tonunu,
Her rengin parlaklıgını gölgede bırakan renksin sen,
Seni görmem için,
Yüzüne bakmam gerekmiyor.
Gözümü kapatsam bile,
Gördügüm her yüz aslında sensin,
Bazen soguk günlerimde,
içimi ısıtan bir meltemsin,
Sıcak günlerde ise ferahlık veren,
Etezyen rüzgarı iliklerime işleyerek esiyorsun,
Gözlerinin içindeki binlerce yıldız,
Gecenin karanlıgını delip geçiyor.
Sen bana her bakışında,
Kendimi yıldızlara bakıyor gibi hissediyorum,
Gözlerim kamaşıyor ama şikayetçi degilim,
Aydınlıgından güneş dogmasa,
yıldızlar kaybolsa diyorum,
Yüzbinlerce cümleden,kelimeden sonra,
bile senin gözlerindeki parıltıyı
anlatamamak kahrediyor.Benim bu çaresizligim.

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR