Gözlerimin Yosunu Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Ki ben,
Gözlerimde ki yosunlara yabancılığını,
Anlamış değilim sevgilim.

Sen hangi güz gamzeli mevsimsizliği,
Ardında sürüklesen,
Yosun tutana kadar gözlerimin balı,
Ağlardım, biliyorsun.

Biliyorsun,
Ben sana çırıl çıplak duruydum,
Ve sen yinede,
Giyinikliğimden şikayet edip dururdun...

Gözlerimin altına ellerin ile çizdiğim siyahlara,
Sövmene bir türlü alışamamıyordum,
Alışamıyordum beni küfür eder gibi sevmelerine,
Gözlerimin yosunun da emeğin hayli büyük sevgili,

Ben helal etmiyorum sevmelerimi,
Sen yine bir güz gamzeli mevsimsizliğe sığın,
Benim denizimin dinginliği boğar seni...