Gözlerimin Önünde Şiiri - Hasan Akçay

Gözlerimin önünde astilar gözlerini
Bir rüzgar vurgunuydu deniz olan saçlarin
Tutup kor bir atese bastilar gözlerini
Bir yanginin külüdür bende kalan gözlerin

Gözlerini gözümden aldigin günden beri
Gitti bütün sevincim daha dönmedi geri

Gözlerimin önünde tuttular ellerini
Avuçlarimda soldu tomurcuk vermis güller
Bileklerimden kesim attilar ellerini
Yalan söyledi bin kez dudagimda gülüsler

Ellerini rüyamdan çaldigin günden beri
Basladi sonsuzluga hüzünlerin seferi

Gözlerimin önünde aldilar yüregini
Yüreginde yüregim yagmura tutulmustu
Yollara parça parça böldüler yüregini
Bir gönül bir gönülde yitmis unutulmustu

Ben gönlünde gönülsüz kaldigim günden beri
Kaybolan sevdalarin bulunamadi yeri

Gözlerimin önünde daragaci kurdular
Nasil acimadilar seni bensis astilar
Beni bir tatli gülüs, bir çift sözle vurdular
Yarama merhem diye denizleri bastilar

Seni sonsuzluklarda buldugum günden beri
Benim yüzümden sizar tüm denizlerin teri.