Gözlerimin Önü Şiiri - Osman Bulut

Seninle beraber yürüdüğümüz,
Yollar geçti gözlerimin önünden.
Sıcaktan kavrulup eridiğimiz,
Yıllar geçti gözlerimin önünden.

Sendin el uzatıp yetemediğim,
Kalbimden de söküp atamadığım.
Tutunmak isteyip tutamadığım,
Dallar geçti gözlerimin önünden.

Aşkındandır şimdi böyle çöktüğüm,
Garip garip şu boynumu büktüğüm,
Gönlünü kazanmak için döktüğüm,
Diller geçti gözlerimin önünden.

Senin gibi; tatlı dili olmayan,
Aşığa uzanan eli olmayan,
Halden anlayacak hali olmayan
Kullar geçti gözlerimin önünden.

Sevdan değil sensin bende küllenen,
Ölüverip topraklara yollanan.
Her fırsatta dikenini kullanan,
Güller geçti gözlerimin önünden.

Sendin o okula bağlayan beni,
Elbette anlardın olup biteni.
Çaldığında arar bulurdum seni,
Ziller geçti gözlerimin önünden.

İki sene oyalayıp naz eden
Yüreğimi yakıverip köz eden.
Bangır bangır ayrılıktan söz eden
Teller geçti gözlerimin önünden.

Anladım ki bir rüyaymış yaşanan,
Dikenlermiş yolumuza döşenen.
Sabah akşam gözlerimden boşanan,
Seller geçti gözlerimin önünden.