Her solukta ciğerimi yakıyor sensizlik. Issız, tanıdık bir karanlıkta sıkışıp kaldım, kurtar beni. Acımasız günler dolanırken boğazıma, bana kaldı suskun hüzünler. Gecenin gölgesinde kamaşırken içim soğuk güz nefeslerini attım dudaklarımdan. Rüzgarına sokulurken usulca, daha da derine saplandın yar. Çift kapılı bir yalnızlıkken yaşanan, kapalı pencerelerden sızdı aydınlığın. Ateş bastı her yanımı. Gözlerimi diktim yıldızlara, söktüm korkularını yüreğinden. Yoklukta yankılanırken sesim, hüzün gözlerim sana emanet. Hayatın özünü usulca bıraktım kirpiklerinin arasına, aydınlığın olsun yar.
Aşkın zehirinde
Dalga dalga güz’düm
Lakin,
Hüzünler,
Beni bıraktılar…
Tamamını Oku
Her sevda dönüp dolaşıp hüznümüzün rahlesinde geceler. Ay büyürken her gece avuçlarımızda dökülür sevdamızın yaprakları ve bir ırmak gibi yol alır düşlerimiz karanlık gecelerde. Sol yanımızdaki ağrıyla kesik cümleler öreriz ve kımıltısız bir örselenmişliğin bıkmaksızın resmini çekeriz…
Tebriklerimle...
Yürekten kutluyorum.
harika bir anlatim...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta