Gözlerimin Açık Gitmesinden Korkuyorum

Binlerce insanla karşılaştım
Kendimi anlatmakta hiç bir sıkıntı yaşamadım.
Görünenle bilinen yeterliydi
Fazlasına ne gerek vardı ki.
Nasıl bir iz bıraktım kaygısına hiç düşmedim
Bu konuda bir çabamda olmadı.
Ne aldılarsa
Ne kadar anladılarsa yeterliydi.
Zaten sözden çok hissedilen önemliydi

Nereden bilebilirdim ki
Bir gün kendimi ifade etme güçlüğü çekeceğimi.
Nereden bilebilirdim ki
Kelimelerin bu kadar basit
Bu kadar yetersiz kalacağını.
Nereden bilebilirdim ki
Onca dil dökmenin
Onca ter dökmenin sonunda
Bir arpa buyu yol kat edemeyeceğimi

Seni seviyorum
Hem de ölesiye diyorum
Ne yüreğimdeki su yüzüne çıkıyor
Ne de beklediğim tepki geliyor
Sevgi kelimesi
İnançsız güvensiz samimiyetten özden uzak
Bayağı ağızlarda
Öyle hoyratça
Öyle basit ve serserice kullanılmış ki
Binler kere söylesem de kar etmiyor.
Ne içimdeki eseliyor
Ne de umduğum tepki geliyor
.
Aşığım
Hem de ilk gördüğümden beri
Mecnun gibi Kerem gibi diyorum
Ne alevim görünüyor
Ne dumanım tütüyor
Ne de sıcaklığım hissediliyor
Aşk kelimesi
Kokuşmuş yüreklerce
Kudurmuş salyalı beyinlerce
Hevesle iştahla şehvetle
Öyle çok karıştırılmış
Ve eş değerde tutulmuş ki
Binler kere desem de kar etmiyor.
Ne ateşimden bir kıvılcım sönüyor
Ne de istediğim tepki geliyor

Canımsın
Şuramda atıp duran
Canımsın diyorum
Canımsın demek
Yalakaların maymun iştahlıların
Sıkışınca koyup kaçanların
Dünkünü bu günküne sığınarak unutanların
Pörsümüş dilinde öyle yalama olmuş ki
Binler kere söylesem de kar etmiyor.
Ne bir ismi sayıklayarak nefes alışım duyuluyor
Ne de beklediğim tepki geliyor

Uğrunda ölürüm
Gözümü kırpmadan
Ölürüm diyorum
Ölmek demek
Mutlulukta olup hüzünde giden
Zevkte olup çilede biten
Gülüşte olup ağlayışta kaybolan
Toklukta olup açlıkta terk eden
İyi gün vampirlerince öyle çok sömürülmüş ki
Tatlı can patlıcana dönmüş.
Binler kere desem de kar etmiyor
Ne içtenliğim anlaşılıyor
Ne de beklediğim tepki geliyor
.
Yemin etmek ne kadar sıradan olmuş.
Her cümlenin başına koya koya
Söz vermek ne kadar basitleşmiş.
Her fırsatta duya duya

Karşımda duran öyle mükemmel
Öyle erişilmez ve yüce ki.
Dinlemesi önemsemesi
Zaman ayırması bile
Bir rüyanın bir hayalin
Olmayacak bir duanın kabulü kadar inanılmaz
Ve bir o kadar mucizevi bir şey.
Hele hele onun dilinden seni seviyorum sözünü duymak
Dünyada alına bilecek en büyük hediye
Yaşanabilecek en büyük mutluluk

Allahın bahşettiği bu eşsiz güzelliğe
Hangi söylenmemiş sözle hitap edeceğim.
Deliler gibi sevdiğimi
Hangi duyulmamış sözle ifade edeceğim.
Aşkımın ölümsüzlüğünü
Uğrunda ölebileceğimi
Hangi yazılmamış kelimeyle diyebileceğim ki.

Zamanla anlar
Zamanla hisseder
Zamanla yaşar diye
Zamana da bırakamıyorum
Zaman o kadar acımasız
O kadar hızlı ki
Gözlerimin açık gitmesinden korkuyorum.
Adem Durmazer