Gözlerimi yumarım...
Ruhum çok yorgun
Tenimden düşüyorum yere
Kırılgan duygular batıyor yüreğime
Gözlerim hüsranın nehri olmuş
Kaderin ardı sıra akıyorum...
Sevginin solmuş çiçeği gibiyim
Kurak duygularda hapsedildim
Açamam bir daha gözlerimden dünyaya
Yüreğimi başıboş duygulara bıraktım
Aşkın köklerinden söküldüm...
Artık hayat kendi yaşasın benden uzak dursun
Nefesimdeki ölümlerde gömülürüm her gün
Ruhumdan dökülür umutların acıtan gözyaşı
Dirilmez tenimdeki dokunuşunun ısıtan sıcaklığı
Yolu açık olsun sevdanın rüzgâr kanat olsun götürsün...
Ben yıkılmış bir duygunun kalıntısıyım
İçimde şahlanır dağların rüzgârları
Vurgun çöker en dibe soluğum kesilir
Suskun beden dilimi prangalar tutar
Hayat bakar bana gözlerimi yumarım...
Oktay Çekal
28.08.2013-16.13
Kayıt Tarihi : 14.10.2013 22:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!