Gözlerimi Kurşuna Dizmeliyim

bir ev resmi çiziyorum bakışına
beyaz boyasız
martılar kaldırıyorum buklelerinden
kanatsız
mangal akşamları gelip gelip oturuyor
orta yere
servisine çıkıyorum
çalakaşık dalıyorsun
bana yazık sana afiyet oluyor
kilom kâfi gelmiyor
güceniyorsun
biner okka butlarımla reklâma çıkıyorum
bütün adreslerimi seriyorum
kelle paça az getiriyorsun
yazlarımı ve güzlerimi kapatıyorum
bahtını açmak için
acele gidiyorsun

anlıyorum
gözlerimi kurşuna dizmeliyim

Ali Tekmil / 25.03.1997 - Urla.