GÖZLERİMİ KAPATINCA
Bazen niye diyorum öyle gözlerimi kapatıp niye neden diyorum....
Açmış iken bozkırda umud filizleri,dal vermişken,yapraklarında nefesi barındırıyor iken neden ve niçin niye diyorum.....
Yazmaya sevmekten öte sebep mi ola...
Anmaya,ondan ötürü tebessüm etmekten daha güzel bir anmı ola....
Sevdiğinin Sevinçlerine sevinmekten , üzerine çöken mor bulutlara karşı şemsiye olmaktan yada bulutlara yürüyüşüne bastığı merdiven olmaktan daha güzel bir lütuf mu ola şu fani dünyada....
Onun mutluluğunda kendi mutluluğunu bulmaktan,gözlerinin gülüşüne yıldızları saçmaktan veyahut dünyadaki cennet bahçesine açılan kapı olmaktan öte bir güzellikmi ola......
Ve arş titrer, dil susar, gönül düştüğü suda hep yüzer, amma ve lakin kalem yazar ve yağmur illa yağar....
Demem o ki Gönlümüzün kalemi mürekkepsiz ve bizi ıslatan gönül yağmurumuz hiç bulutsuz kalmasın...........
Kayıt Tarihi : 9.12.2018 18:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!