Gözlerimi kapatınca,
daha net hayaller kuruyorum,
daha güzel çiziyorum resmini,
daha bi sıkı tutuyorum ellerini...
Gözlerimi kapatınca,
kendimi daha iyi yargılıyorum
keşkelerim çıkıyor meydana,
keşkelerle dolu pişmanlıklarım...
keşke yapmasaydım'larım...
keşke yapsaydım'larım...
belkilerimi düşünüyorum,
ammada çokmuş
belki olurdu'larım...
belki olmazdı'larım...
Keşkelerimle belkilerim birlik olup
beni köşeye sıkıştırmış,
benimle savaşıyor...
Keşke söyleseydim onu ne çok söylediğimi,
Belki oda beni severdi...
Keşke daha çok açık sözlü olsaydım,
Belki şimdi bu kadar çok üzülmezdim...
Keşke sevmeseydim onu bu kadar,
Belki bu kadar çok sevmekten korkmazdım...
Ve bunun gibi daha niceleri...
Keşkelerle dolu belkilerim,
Belkilerle dolu keşkelerim...
Keşkelerim belkilerimle birlik olmuş
benimle savaşıyor...
bense dağılmakta olan 'İyiki'lerimi
toplamaya başladım...
Lütfen bırakma ellerimi...
Burak KurtKayıt Tarihi : 7.11.2013 04:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!