Gözlerimi kapadığımda geceye,
Ebedi bir sükût hayal ediyordum.
Bu süregelen dipsiz derinlikte,
Belki de bir çıkış yolu arıyordum.
Henüz filizlenmemiş bir tohumun,
Kökler salıp asırlara meydan okuyuşunu,
Daha doğmamış bir bebeğin;
Dünyayı nasıl değiştirebileceğini hayal ederken,
Gözümü kör eden bir ışık beliriyordu aniden.
Bir kıvılcım beklerken sarmıştı bu umut ışığı.
Geride bıraktığım amansız çırpınışları düşlerken;
Çekip çıkardı beni öylece dipsiz derinlikten
Gözlerimi kapadığımda geceye,
Ebedi bir huzur hayal ediyordum.
Bir çocuğun gülüşü yankılanıyordu;
Sonu gelmek bilmeyen rüyalarımda.
Henüz kimsenin ayak basmadığı bir yerde,
Ebedi bir hayata ulaşma arzusuyla,
Huzurlu bir şekilde dalmak istiyordum;
Elemsiz tatlı bir uykuya...
05.07.2018
Ömer Faruk ŞavlıKayıt Tarihi : 6.7.2018 00:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!