Gözlerimi kapadıgım beton ne soguk
Ne üşüyorum,ne nefes alıyorum soluk soluk
Ömrün birgün bittigini o zaman anladım
Hayat hiç bitmeyecek gibi ne bu uçsuzluk
Gözlerimi kapadıgım beton ne soguk
Benim mi bu beden,yüzdeki solgunluk
Sela verilir cami'de bu ne yogunluk
Hayat hiç bitmeyecek gibi ne bu uçsuzluk
Kenarda aglar annem,babam,bacım
Koparın zincirlerimi bu son haykırışlarım
Aglamayın benim için ben burdayım
Musalla'ya bakma yar ben karşındayım
Azrail gelecek mi diye hep merak ederdim
Hep yaşlılar ölür diyew kendime güvenirdim
Ne bilsinki bu kul ölüm Allah'tan
Başka yoktur orda sevap ve günahtan
Yalvarsamda budan sonra dönemem geri
Birda kollarımla saramam sevdigimi
Gözlerim kapandıgı anda sonsuzluga
Ne yapsanda hayatı döndüremezsin geri
Fani dünya elbet birgün geçecekti
Sorgu melekleri beni elbet görecekti
Pisman olsanda fayda etmez bundan sonra
Yol yakınken bırak yalanları gir dogru yola
Kayıt Tarihi : 4.1.2013 14:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)