Gözlerime yalnızlık inerken,gidişime kar ...

Gözlerime yalnızlık inerken,gidişime karlar düşüyodu..
Her metre karen donuyordu ardımdan..

Duymayacaksın sesimi bu sabah başucunda sen..
Anlayacak dört duvarın yalnızlığını..
Gözlerin bir kar arifesinde terkedildi,işlerken siyahın nakışı foyana..

Ahh kalbim

Beyaz,bembeyaz bir kelebek..
Nasılda inanıp sana
Nasılda ölüyor kalbim
Nasılda kalbi sönük bir cehennemde yankılanıyor adın..
İstanbula kar yağıyordu bu sabah
Tüm kömürler yanıyordu içerimde
Buğün günlerden hiç sevğilim
Karanlığıma dokunan tek şey kar
Karanlığıma dokunan tek şey,susuyorum..
Senden kalan o keskin herşeyi siliyorum bu sabah
Artık dokunamıyorum çocuk
Ellerim son kez üşüyor
Dinmiyor içerimde kar
Bu viran şehirde bütün beyazlar utanç içinde çocuk..