Gözlerime Hayat Ol Şiiri - Ufuk Çoban

Akan bir ırmaktı aşkım bir dağ yamacında,
Suyu sen, yatağı sen, yönü sen, artık olmasan da
Bir taşın altında kaldı sesi ırmağımın,
Taşı kaldıracak artık bulunmasa da.

Gölgeler de terketti sessiz yansımaları,
Ne güneşim kaldı ne de ayım,
Gözlerim de acısından dayanamadı kapandı,
Rüzgar ne seni aldı ne beni yıldırdı.

Ne ayak sesi duyabildim boğulurcasına,
Ellerimi uzatıp tutarcasına,
Hayatta her hata seni sınarcasına,
Demir attım kaldığım yalnızlığa.

Düşlerim kapandı dağlar arasına,
Herşeyin başladığı karlar altına,
Soğukta üşüdü yüreğim dayanamadı yalnızlığa,
Ne kapı kaldı ne cam açmak için umuda.

Artık sesim çıkmıyor açtığım yolda,
Adımlarım seçilmiyor gittiğim aşkta,
Hala bir boşluk varsa bulutlardan yana,
Gözlerime hayat ol, sen de kal yanında.

30/03/2004