Gözlerime Bırakıp Kayalıkları Gitmeyin

gitmeyin su kuşları
gitmeyin
rüzgar yalnızlığına bulanırken yüreğim
nefes nefes azalır
sırtımı yaslar sur duvarlarına
gider gecelere gömülürüm
bir elif miktarınca irdelemeden hislerimi
şarkılardaki buğulara bırakıp beni gitmeyin

gitmeyin su kuşları
gitmeyin
üşürken kanatlarım
bir sızı giydirip yüreğime
söyleyip sıla türkülerini gün dönerken
bir ay ışığı mavisinde
denizlere kırılırken falezler
gözlerime bırakıp kayalıkları gitmeyin

bir türkünün nakaratına gizleyip öyküleri
çığlıkların kuytularına çekip acıları
her mevsime kışı giydirip
sağanakların sesine bırakıp beni
gitmeyin su kuşları
gitmeyin

yusufçuğun kanatlarına öykünürken kollarım
avuçlarımda umutlarım
rüyalarımda yeşeren bir irem
bir de gözlerimde gökyüzü
onları da siz yok etmeyin

Aralık2013/Antalya
Sıtkı Özkaya