Ben her gece yolunu gözlerim soğuk odamın içinde,
Odam dağınıktır benim birazda karanlık perdeden,
Duvarda yalnızlığın resmi asılı,hayalinse hep içimde,
Sana şiirler biriktiririm sana ümitle seslenirim her gece,
Yokluğu iyi bilirim ama bir türlü alışamadım sensizliğe,
Keşke daha önceden beri bilseydim tanısaydım çehreni,
Ki bilseydim hiç sitem etmez ağlamazdım kaderime,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta