Huzur veriyor varlığın varlığıma
Adını duymak bile yetiyor yetiyorda
Sesim kısılıyor bir anda
Sesleniyorum sana sesleniyorum duysana
Olur olmaz yerde doğan güneşsin
Söylüyorum işte duysunlar
Gözlerimdeki ışığ'ın sahibisin
Bu aşk burada biter ve ben çekip giderim
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
Devamını Oku
Yüreğimde bir çocuk cebimde bir revolver
Bu aşk burda biter iyi günler sevgilim
Ve ben çekip giderim bir nehir akıp gider
Bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
Bu şiirdeki bir satır cümle aklıma onu getirdi. Karanlıkta kaldığımda gözlerindeki ışıkla geleceğini söylemişti, yıllar önce. Ben karanlıkta, çok karanlıkta kaldım. Bir çocuğun pazarda annesini kaybetmesindeki korkunç his gibi bir hisle kayboldum. Beni annem de küçükken kaybetmişti, yolu biliyordum güya. Bana düzenli aşı yaptırıyordu, kanımda mikrop çıkmıştı. Yokuşu çıkıp aşı olduğum yere vardım. Ama annem ne bilsin, beni başka yerlerde arıyormuş, orada bulamayınca ağlamaya başladım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta