Gözlerimdeki Barış
Telaşlıyım; çünkü savaşın kaçınılmaz acı yüzünü görüyorum.
Ürkekliğim çevremde olup bitenleri izleyemeyecek kadar savunmasız
Kaçacak hiçbir yerim yok!
Barışa dair umutları beslemekten başka.
Biraz buruk,
Biraz da çocuksu.
Barış demek istiyorum!
Yıldızlı her geceye...
Gökyüzünü hiç olmadığı kadar parlak görmek istiyorum!
Önümde uzayıp giden her yolu,
Umutlu yarınlarımla süslemek istiyorum
Yorgun düşmek, aklımın ucundan bile geçmiyor,
Sonsuzluğun içinde bir yolculuk yapar gibiyim.
Sabırla kalabalığın ortasında,
Küçücük bedenimden çıkan yüksek sesimle,
Hesap soruyorum yarınsız günlere!
Ama nafile.........
Gökteki yıldızlar duyuyor da,
Yeryüzündeki insanlara duyuramıyorum.
Uyanmalıyız artık bu kabustan!
Biz nasıl doğmuştuk? Onu hatırlamalıyız.
Niçin beynimiz tertemizken,
Aklımıza savaş sokuluyor,
Gülücüklerimiz ve sevgilerimiz sahte oluyor.
Olup biten her şey beynimize kazınıyor adeta,
Gözlerimi bir saniye olsun kapatmak istemiyorum!
Yaşamak için savaşmak mı gerekiyor,
Yoksa barış için yaşamak mı?
Bunu sizlerin vicdanına bırakıyorum.
Sözcüklerimin bittiği yerde lütfen gözlerimin içine bakın!
ONLAR BARIŞIN TA KENDİSİ...
Kayıt Tarihi : 21.4.2003 17:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!