Uyandığım sen olsan belki rüzgâr, kırmazdı dallarımı
Ağaçlar, ağlamazdı penceremin önünde dökülmezdi gözlerim
Böyle çatlak ve dağılmış bakışlara esir tutmazdı beni.
Gökyüzü dağılıyor, sanki bir sarhoşun yüreği kırık
Ve kimsesizliğe içinden sayıyor bütün gelmişi, geçmişi
Döküyor penceremin önüne, döküyor ulan!
Döktüğü, sanki benim yüreğimdi.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta