Gözlerimde Hüzün Var Şiiri - Murat Gökçe

İlk nefesle birlikte başladı hayat kavgam
Daha körpecik yaşta tutuştu yakama gam
Mutluluk uzaklaştı hüzne vuramadım gem
----Çaresizlik önümde oldu aşılmaz duvar
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Üstümde eski gocuk pantolonda yırtık ağ
Yoksul halim karşımda olmuştu koskoca dağ
Bilmem ki o günlerden nasıl çıktı canım sağ
----Garip geçen günlerim yaşantımı etti dar
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Babam işsiz güçsüzdü karnımız zor doyardı
Anam kaynamış suyla gözümüzü boyardı
Borçlar ev sahibini kapımıza dayardı
----Sefalet içindeydik utanıp ederdik ar
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Sobada topladığım kartonları yakardık
Damımız akıtırdı çadır ile kapardık
Altı kardeş birlikte aynı yerde yatardık
----Islatırdı yastığı zamansız eriyen kar
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Her hafta sonlarında ayakkabı boyardım
Harcamazdım parayı bir simitle doyardım
Zengin züppelerinden kötü sözler duyardım
----Alay ederlerdi hep içimde kaynardı har
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Okulu bırakmıştım mecburdum çalışmaya
Başladım yoksul geçen zamana alışmaya
Fakirlik her geçen gün giderek tuttu maya
----Çektiğim onca zorluk zamanla hep kaldı kâr
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Murat der ki hayatın yükü çok ağır oldu
Yaşama hevesimi zor geçen yıllar aldı
Adaletsiz şu dünya nice dertlere saldı
----Yanımda gölge gibi yalnızlığım oldu yar
----Doğduğum günden beri gözlerimde hüzün var

Murat Gökçe Karsî
10.04.2016