Gözlerin hep hüzünlü bakıyor dedi...
Gülümserken bile mi? dedim
Evet, gülümserken bile dedi...
Her ne kadar gizlemeye çalışsam da,
Hüznüm her halükarda,
Gözlerimden okunuyor gibiydi...
Bir tebessümle örttüm yaralarımı,
Ama gözler, kalbin aynası ya hani,
Suskun kaldı dilim,
Fakat içimde, binlerce çığlık
yankılandı yine...
**
Geceler uzun, düşünceler derin,
Bir fotoğraf karesinde donmuş
bir his gibiyim,
Gülüşüm var, evet.. ama
biraz eksik,
Çünkü içimde tamamlanmamış
bir şey var gibi...
Zaman geçti, insanlar geçti,
Ama gözlerimdeki o burukluk
hep aynı kaldı,
Kimse tam anlamadı belki de beni,
Ya da ben anlatmaktan çok yoruldum...
**
Yine de gülümsüyorum inadına,
Çünkü en güzel direniş
bazen sessiz bir gülümsemedir,
Belki de hüznüyle barışmış
bir kalbin
En samimi halidir…
Dilzar Can
Kayıt Tarihi : 4.12.2025 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!