Oturdum, yağmurlu bir Atakum akşamında.
Elimde Ahmed Arif, gözlerimde bilenmiş şiirler,
iç cebimde avuçlarında sakladığın firakların kırıntıları var.
Tütün çarşafa sarılmış, sararmış sakallarım;
içime çektiğim dumanlarda vuslat, sende yılda
bir uğradığım Mezopotamya var.
Ne unutulabilmek mümkün ne de gidebilmek
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta