Oturdum, yağmurlu bir Atakum akşamında.
Elimde Ahmed Arif, gözlerimde bilenmiş şiirler,
iç cebimde avuçlarında sakladığın firakların kırıntıları var.
Tütün çarşafa sarılmış, sararmış sakallarım;
içime çektiğim dumanlarda vuslat, sende yılda
bir uğradığım Mezopotamya var.
Ne unutulabilmek mümkün ne de gidebilmek
senden; midemdeki kelebekleri mesken tutan
“Terk etmedi sevdan beni” cümlesi var…
Kayıt Tarihi : 2.2.2023 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!