Yalnızlığın ışıkları hala yanıyor
Yaprakları dökülmüş ağaçlar arasında
Alıp götürsem kendimi
Bir biriyle konuşan yıldızlara
Kaç milyon kez ölümü gördünüz
Gözlerinde batan gemilerin güvertelerinde
Yalnızlığın ışıkları hala yanıyor
Simsiyah gecede yanan ateş gibi
Bakır sarısı saçları parıldıyor
Sekiz yıldır yani
İki bin dokuz yüz yirmi gün
Kaç milyon kez daha ölürüm
Öldüğüm o günden sonra
Yalnızlığın ışıkları hala yanıyor
Ağarmış güneşe inat
Ve bir çocuk oynuyor yüreğimde çocukça
Hala kurşun kokuyor dumanı
Gözlerimde batan geminin.
2010
Kayıt Tarihi : 19.1.2012 12:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!