Soyunuyor varoluşum
Soyunuyor doyumsuz bir kaos içinde.
Çekilmişim sessiz bir sokağın
en ücra köşesine, güneş alıyorum.
Aslında bilmez miyim ben buyum.
Biraz da üzülüyorum!
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
EN UCRA YERINDE VEYA EN KARANLIK KÖŞESİNDE YASAMIN; YASARKEN YÜREĞİN GÜNEŞİ GÖREBİLMEK GÜNEŞE MERHABA DİYEBİLMEK ..........MUTLULK BU OLSA GEREK.
.
Tebrikler kardeşim. Ustaca yazılmış çok güzel bir şiir. Başarılarınızın devamı dileğimle.
Suna Doğanay
Yahya arkadaşıma tebriklerimle...
zamanı okuyan gözlerine...
Zorlamışsın be güzel dostum. kendini de şiiri de...
Anlamak için, içine aldığın güneşten bir parça da okura vermelisin biraz da...
gene de varoluşa soyunmak yiğitçe bir duruş.Üstelik bu kaos içinde...
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta