Soyunuyor varoluşum
Soyunuyor doyumsuz bir kaos içinde.
Çekilmişim sessiz bir sokağın
en ücra köşesine, güneş alıyorum.
Aslında bilmez miyim ben buyum.
Biraz da üzülüyorum!
Ve gocunmuyorum
Perdeler açık çarşı pencerelerimde
Yüreğimde ise yaz yangını.
Nasıl da yakışıyor tenime güneş,
dokunurken yanık yüzüme.
Gözlerim zamanı okuyor...
Her saniye güneşin göklere
çakıldığı yerde!
19.11.2005 / Çorlu
Yahya AkbulutKayıt Tarihi : 19.11.2005 16:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Suna Doğanay
zamanı okuyan gözlerine...
Anlamak için, içine aldığın güneşten bir parça da okura vermelisin biraz da...
gene de varoluşa soyunmak yiğitçe bir duruş.Üstelik bu kaos içinde...
TÜM YORUMLAR (4)