odamda,
kanepede oturup
televizyona bakardım...
gözlerim,
ekranda resimlere
yüreğim en derinlerde
sana dalardı...
gözlerim,
bakar körlüğü
yüreğim,
yaşamış görmüşlüğü oynardı
saatler boyunca...
sonra da
gözlerim uykuya
yüreğim anılara dalınca
kıvrılıp yatardım
boylu boyunca...
lakin,
gözlerim kapansa da
yüreğim
uyumuyordu
asla...
bir de
bakardım ki
anılar yaş olup
usul usul yastığıma
damlamakta
anılar,
tavan yapınca ruhumda...
Fikret Turhan-Yalova,
30.06.2015
Kayıt Tarihi : 30.6.2015 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!