Yorgun argın
İşimden dönerken eve
Gözlerim takılıyor
İlk buluştuğumuz yere.
Biliyorum hiç gelmeyeceksin,
Beni çookktaann unutmuş olacaksın.
Belkide güvenli bir limanda
Ömür boyu sabahlayacaksın...
Hergün metrodan çıkarken gün ışığına
Ya da yüzleşirken soğuk karanlığına
Çiçekçi kadının gözleri takılıyor bana
'Bir karanfil daha alsana...'
Boş yoğurt kablarını
Hergün karanfillerle doldurdum
Son vedamızda ağlarken
Bana verdiğini bile soldurmadım! ..
Masamda silik resmin
Yalnızlığıma küsmüşken
Karanfilleri kokladım kokladım da
Seni asla bulamadım! ...
Kayıt Tarihi : 30.6.2009 08:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!