Gözlerim son kez bak, benim için

bazen gözlerimi kapatıp sonsuzluğu hayal ederken
içimde bir cıvıltı
içimde bir kıpırtı
içimde ismin geçer...
açmak istemesemde gözlerimi
bilirim; bekliyorsundur bakmak için yine gözlerime uzun uzun
bilirim ki gözlerin arar, kapalı olmasın derim o vakit
kapatmayayım, ama elimde değil ki.
ne gözlerimde neşe, ne yüreğimde sabr kaldı
bazen sonsuzluğu yaşarken seni düşünürüm
dilim sussa da bilirsin değil mi, gözlerim gözlerinde dillenir
ve yine bilirsin ki gözlerim, gözlerinin içinde ölür.

nice yaşları barındırdı 5 aydır oysa
yalan yoktu, kaçmalar vardı
yalan yoktu oyunlar vardı
gözyaşı vardı geceleri yıldızlara nağme eden,
bir de yalnızlık, o acı acı gülen
derin derin kavuran.
sonra yalanlar barındı
sardı etrafımı
gururum yastık altında.

aslen;
en başında mesafeler kondu
hepsinde de suçlu bulundu
bilinmedi istenilmedi
yemeden kusmuklarda boğunuldu.

sustum.

gelme dedi
yorgunum gelemem dedi
aramak!
neden ki dedi...

sustum

şimdi yine baksın diyorlar
şimdi yine görsün diyorlar
oysa benim gözlerim;
uzun uzun bakmaları sever
yaşları dinmedi
oysa benim gözlerim
uzun uzun bakmaları severdi.
...

peki
yine peki
son kez peki

gözlerim eğdi boynunu
gene bak benim için
bir kez daha yalanı görürsen sana söz,
sana söz yaşa bürünmeden kapatacağım seni.

ben yine inandım inanmasam da
sen de bana inan, aldanacağın baki olsa da

evlendim

11.06.2005