Gözlerim Sisler İçinde

Gözlerim kalıyor sisler içinde
Ve ıslanıp duruyor kirpiklerim
Ne zaman bir tren sesi duysam,
Senden bir kere daha ayrılacakmış gibi
Eriyor yüreğim şamdanlardaki mumlarca
Ve varlığım oluyor amansız devler karşısında
Karınca.

Sanki sen gidiyorsun,
İzin kalıyor raylarda,
Sen uzaklardasın, ben yine garlarda,
Aramıza dağlar yerine yollar giriyor bu kere,
Trenler, raylar giriyor,
Gönlüm bir pırıltı olup raylarda
Titreşiyor.

Hep ayrılık için midir bu karatrenler,
Bu raylar hep ayrılık için midir?
Bu nasıl elemdir ki; çullanıp duruyor yüreklere?
Duman bacasından ayrılıyor,
Gemi iskelesinden,
Su kaynağından,
Ses dudaklardan.
Yakınlara ne kadarcık vefa kalıyor
Uzaklardan?

Tren düdükleri içinde mi gireceğim bayramlara,
Ben bayramlar mı yapabileceğim sensiz,
Hangi yasımın yerine koyabileceğim sevinçlerimi,
Hangi güneşin doğmasını isteyebileceğim bir daha,
Sensiz çıkmak istemedikten sonra
Sabaha?

(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >39-40/100)