Tezgahtaki bir istavrit gibiyim,
Bir tavalık ömrüm kalmış.
Oysa kanlı canlıyım balıkçının sesinde.
Koklamayın oramı buramı,
Her uzvum tamamda bir tek gözlerim öldü...
Maviliklerle kaplı bir dünyam vardı.
Ağlarına düşene kadar.
Okyanuslar hayal ederdim.
Küçüktüm daha küçücük.
Büyüdüm de ne oldu baksanıza,
Tezgahtaki bir istavrit gibiyim.
Çırpınsamda nafile,
Maviliklere alışkın gözlerim öldü...
Kayıt Tarihi : 23.2.2001 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!