Gözlerim İsyan Eder Şiiri - Mehmet Nacar

Meyhanenin yolları adımımı tanırlar,
İlk dubleyi yutarken karşıma sen gelirsin.
Kan sıçrayan ufuklar halimi kıskanırlar,
Hergün güneş batarken karşıma sen gelirsin.

Varlığımı unuttu bahtımı yazan kalem,
Akşamüstü çekilir evine cümle âlem,
Mehtaplı gecelerde yükselir hasret kalem,
Yıldızlara çatarken karşıma sen gelirsin.

Gönlümün şarkısını hayalinden dinlerim,
Son bardağı içerken keman gibi inlerim.
Yalnızlar dergâhında dans ederken cinlerim,
Yatağıma yatarken karşıma sen gelirsin.

Bu vicdansız şehirde gezdiğim caddelerde,
Yalnız bana esiyor hüzünler perde perde.
Hayallerim hücumda umutlarım siperde,
Adımımı atarken karşıma sen gelirsin.

Bazen sevda parkında umudumu vururum,
Saatler gelir geçer, heykel gibi dururum.
Gözlerim isyan eder, izin vermez gururum,
Gözyaşımı tutarken karşıma sen gelirsin.

Uzaklarda anarken sevmiyorum san gene.
Sıkıştırır göğsümü merhametsiz mengene,
Desteleri yüzüme uzatan her Çingene,
Güllerini satarken karşıma sen gelirsin.

Gözlerinde yakmışım mutluluğun şehrini,
Ömür boyu çekerim ayrılığın kahrını.
Yedi başlı kobranın bardak bardak zehrini,
Yüreğime katarken karşıma sen gelirsin.