Odamın serin karanlığında,
Senin hayalin,
Dudağıma götürdüğüm kadehte sen varsın,
Bir nisan yağmuru gibi
Gözümde yaşlarla..
İşte yalnızım,
Sensiz olmanın yalnızlığı içinde..
Ne gözlerime gülen,
Ne ellerimi okşayan biri var..
Düşüncelerimiz aramızdaki mesafeler kadar uzak,
Gözlerim ıslak,
Durup durup ta seni düşlüyorum,
Ve....
Doyasıya ağlıyorum hiç utanmadan.....
Kayıt Tarihi : 19.12.2002 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!