Güze değince dudaklarım
Kuruyunca yaprak misali
Gözlerime verir görevini
Paramparça olmaya korkar
Kuruluğun donukluğunda
Gerek de yok aslında
Gözlerimde anlamların büyülü izleri
Dökülür birer birer avuçlara
Akar destanımsı sözleri
Susa tutulmuş dilim
Bazen güler en sahtesinden acıya acıya
Tüm kırıntıları yansır yine de
Gözlerimin canına
Ara ara heyecanla kavuşur dudaklarım
Mühür yapışır kıvrımlarına
Tüm çırpınışlar yayılır bakışlarıma
Hüzün arakadaş olunca da sessizliğe
Bulut bulut damlar baktığı mevsime
Kızgınlık çöker bazen gece misali
Haykırışları saplar en derine
Korkusuzluk hakimdir o an gözlerime
Gerek de yok aslında
Sözlerle boğuşmaya dudaklarımda
Gözlerimde anlamların büyülü izleri
Yeter ki bakmasını bilmeli...
(27 01 2007)
Aslı DemirelKayıt Tarihi : 28.1.2007 18:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!