1 AĞUSTOS 2002 DİYARBAKIR KULP AYGÜN KÖYÜ
Gözlerimin içine bakmaya çalışan bir hanım
Saatlerce oturmuş gülümsemeye başlıyor niye hep biz çekiyoruz bunun Nedeni kimse bilmediği anda kayboluyor ümitlerim şimdi tek başıma kalmış bir adamım ne soran oluyor, Nede hesap vermek kalıyor biz bütün senemizi sürgünledik...
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!