Gözlerim Ellerimde Kaldı.

Gidişin o gidiş vefasız
Sordu mu yollar biçareliği mi?
Ne gezer, her şey de can pazarı
Bin mevsim ağlar yokluğuna gözlerim

Damlardan sarkan buzullar gibi
Erzurum da, Sivas'ta
Soğukta erir, akar, küçülür
Tutunamaz yokluğuna düşlerim
Ölür, ölür dirilir

Senden kalan en güzel anım; umutlar
Karalıdır
Yaralıdır
Belalıdır
Ölü gözlerim
Zamanın ötesinde

Giderken yanında taşıdığın aydınlıklar
Taranırdı
Aranırdı
Ellerimi de taşıdın yanında
Aah, ah neylerim
Belki bedenimi de
Bir gözlerim kalmış bende

Gönülsüz
Yordamsız
Ölgün
Solgun

Bir ıssızlık
Sessizlik
Ruhsuzluk
Bir de belimi büken sensizlik
Yakamı bırakmayan
Yanmalarım
Yıkılmalarım
Naralarım
İsyanlarım
Her şeye kulak kesilen
Ölümü özümsemiş
Yokluğunun yok ettiği
Gözlerim...