Gözlerim Dökülüyor Yollara…

Selâmlar söylüyorum sana,
her önüme gelenle…
Selâmlar gönderiyorum, koltuk altında zarf taşıyan postacılarla…
Kahretsin yazamıyorum, mektuplar…

Her deneyişimde,
mürekkepler bulaşıyor sayfaya,
mavi yazıyorum, siyah oluyor,
dön gel diyeceğim, ters dönüyor kelimeler…
Git, gitsin diyor, sayfadaki sessiz karartılar…

Özlem diye yazmak istiyorum,
kasvet çıkıyor karşıma…
Unuttum diyorum,
kelimeler hıçkırıyor…

Bir damla yaş belirdi sayfanın mavisinde,
beyaz kelebeğin kanadına, kırmızı işaret olmuş gibi,
kanıyorum…

Boş ver diyorum…

Rüyalarım feryat, figân,
Yaa, ne iş bu,
açamıyorum gözlerimi,
yada, kapatamıyorsun rüyanın gizemine…
Ne baş belâsı bu sevgi…
Ne olur bir gece, bir gece olsun,
özgür bırak yüreğimi,
bir uçayım be…

Ya, ben ağlıyorum…Niye…
Ya, seni tanıyan… Beni tanıyan…
gülüyor yaa…Gülüyor halimize…
Gözlerim dökülüyor yollara, inan bana, inan…
(İzmir--Çandarlı)