Gözlerim Dalıyor Şiiri - Tanju Çubukçu

Gözlerim dalıyor olamayacağın kadar uzaklara.
Arıyor muyum seni? Yanan kalbime de soramıyorum.
Cesaretim de yok biliyorum. Sevdalılar dönüyor
birer birer şenlik yerlerinden.
Ellerimde bir demet gül, gülemeyeceğim onuda biliyorum.
Kendimi sorguluyorum, farkındayım da
boşa hayal kuruyorum. Payıma kaç kez düştün,
kaç kez ellerimden düşürdüm seni
onuda bilmiyorum. Neredesin şimdi kimbilir?
Ve hangi bensiz, sana ait olmayan yaşamlardasın.
Gözlerim doluyor ve yüreğimde kırk yıllık resmin,
biraz solgun ve sanki yarına yorgun.
Sımsıkı tutuyorum hiç dokunamadığım ellerini,
doya doya öpüyorum şimdi hiç okşayamadığım
yanaklarını, saçların uçuşuyor.
Yakıyorum kalbimi inatla, ateşinde demliyorum seni
ve küllerine yazıyorum şiirlerimi.
Yalan sevdalardan yalandan yangınlar çıkarıyorum.
Git gide büyüyorsun içimde sen.
Sigaramın dumanıyla yazıyorum adını ciğerlerime.
Asırlardır kaçamadığım sevdanın
gölgesinde uyutuyorum sana muhtaç yüreğimi.