Karanlığın ortasında çığlık çığlığa koşuşturan bir sessizlik,
Ve eşkiya merhametiyle yaşayan bir ayrılık
Bir tren geçip gidiyor yorgun bir şehrin içinden
Başı dizlerinin arasında ağlayan bir yalnızlığı selamlayarak
Çıkarmak istemiyor rahminden, ilkbahar;
Adı yaz olan o güzel çocuğu.
İhtiyarlamış bir masumiyetin, şevkati gençleşen elleri
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta