Karanlığın ortasında çığlık çığlığa koşuşturan bir sessizlik,
Ve eşkiya merhametiyle yaşayan bir ayrılık
Bir tren geçip gidiyor yorgun bir şehrin içinden
Başı dizlerinin arasında ağlayan bir yalnızlığı selamlayarak
Çıkarmak istemiyor rahminden, ilkbahar;
Adı yaz olan o güzel çocuğu.
İhtiyarlamış bir masumiyetin, şevkati gençleşen elleri
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta