Uyuşmuş gökyüzü bedeninin içinde,
Gözlerim akşam vaktini bekliyor;
Ve dingin yeraltı bu sahneye eşlik etmek için,
Ellerini ovmayı bekliyor...
Her zaman kurulayabilirdim tek mendille,
Ama artık mendilleyemiyorum;
Akıtacak bir şey kalmadı,
Şimdi kocaman ağzım geri geldi.
Fakat bu bir sevap ya da günah değil,
Mutlu olmak istiyorsam;
Beni mutlu edecek doğayı,
Bulmak zorundayım.
Ve bu silik gökyüzü
Bir gün her nesneyi silecek
İşte bu yüzden
Mutlu olmaya bakın!
Mutlu olmaya bakın!
Kayıt Tarihi : 9.5.2019 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!