Umutlarım karardığı zaman gözlerim ağlar
Duman olduğu zaman yüreğim boğulur
Göz yaşlarım durmadan yerlere akar
Beklediğim zamanlar da içim kavrulur
Atılan adımlar yol almaz ise gözlerim ağlar
Tutmayan ellerim boştur ezer gönlümü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla