Gün gelecek Nobel alacağım
Ama herkesi muhatap alacağım
Masum insanın yüreğini kırarsam
Kalemimi kırıp yerimi alacağım
Sağımda patron, solumda işçim olmayacak
Dünyama sadece dostluk dolacak
Birkaç kuruş kazandırdıklarım ise
Garibin umut ışığı olacak
El tutmaz hale gelecek
Bilmem ki bana hayat
Son hamleyi nasıl yapacak
Tiyatromun perdesini nerede kapatacak
Doğdum ağlayamadım bile
Büyüdüm ağrı içinde
Sevdalandım kendi halimce
Kim ne bilecek
Gölgeli meşhurum derdim büyük
Dağa satsam beni kovar
Ekmeğimden sevdama kadar
Dünyaya gözlerim açık kapanacak.
Kayıt Tarihi : 20.10.2014 00:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!