Gözlerimi gözlerinden çektim,
çektim,sana gelen kalp dizginlerimi
küstüm..
kapattım sana çıkan bütün sokakları.
artık; ...
kalbimden kalbine yol olmayacak...
beni anlamadı o taş kalbin,
hissetmedi seni ne kadar sevdiğimi,
bilseydi çektiklerimi, yaşadıklarımı görseydi
beni anlardı belki...
Hiç bir şeyim olmadı küçükken,
bisikletim,uçurtmam,plastikten kamyonum olmadı.
olmadı afilli oyuncaklarım.
hep yarım kaldı mutlulukla ilgili hayallerim,
kabusa döndü rüyalarım.
büyüdüm kocaman adam oldum,
ama,hala hiç bir şeyim yok.....
ne bir aşk,ne sevgili,ne de yaren.
olmadı olmuyor,şanssızlıktan...
.................Acaba..............?
ben de bir gün gülmeyecek miyim,
kalbim aşka sevgiye hasret mi kalcak?
bir senim olmadı bu dünyada,
sonra da olmayacak.....
korkarım bu gidişle gözüm
.açık kalacak,
açık kalan gözümü,
TOPRAK MI DOYURACAK?
...imçinitaş
İlker Murat ÇinitaşKayıt Tarihi : 13.3.2009 10:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!