Nasıl tatlı nağmeler mırıldanır akan mürekkep
Kurumuş yatakların ağıtını dinlerken hayattan
Hangi kıyısında kırıldı kanatları bilmem
Göçmen kuşlar bile düşüyor
Tutunduğu ilk dalında
Yazgısından
Altının ons ederini ne kadar artırır
Bir çocuğun yanık saçları
Hele siyahsa
Derinse
Gizse
Eldiven gibi çekip içine
Yuttuysa bütün utancını
Gözleri, yükseltir mi
Petrolün varil fiyatını
Bir avuç toprak var cebimde
Nemsiz ve cansız
Gittiğim her yer biraz da benim
Geldiğim yeri ise kimse bilmiyor
Nicedir onlardan biri değilim
Bakın soğukkanlı gözlerine
Sahipsiz ve ağıtsız bir cenazeyim
Ne sunabilirdin ki umuduma
Açlığını yatıştıracak
Yağmalarla yüklü sofrandan
Sende kalan ne
Öylesine uzaksın dünden ve yarından
Yine de sahibin var
Ağıtın
Tanrın var utanmadan
Gözlerim açık önümde
Ardımda açık gözlerim
Örtün dünyayı görmeyim...
Kayıt Tarihi : 13.2.2007 13:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilüfer Aydur](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/13/gozlerim-acik-3.jpg)