gözlerimin en sevdiği göreviydi
senin için ağlamak
ve her mazereti kullanırdı
ağlamak için...
bugün burada olsan
otursan yanımda
durduramazsın çağlayan gözyaşlarımı.
biliyorum anlamsız
ama alamıyorum
boşluktan
bakışlarımı...
İrfan ÖztürkKayıt Tarihi : 12.1.2007 22:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!