Gözümün efkârını saklamak için
Etrafıma bulutları yansıttım
Bu efkârdan kurtulmak için
Yağmurun yağmasına dua ettim
Çocuklaşan kalbime uyup
Gözümden balonlar uçurdum
Kahreden sessizliğime inat
En acısıyla gözlerimi konuşturdum
Azgın sular gibiydin aldırmadan
Korkusuz bakışlarla köprülendim
Fırtınalara kısılıp bakışalarda acıdılar
Gecelerde bile derin uykulara açtım
Kızgınlığında öyle ürkütücü ki
Korkudan aynaya bakamadım
O çok sevdiğim ışıklarının
Sönmesine engel olamadım
Bir sevgiyle çiçeklendiğini
Bir de sevgisizlikle solduğunu gördüm
İşte o gün öldü ya gözlerim
Ben çaresiz sessizliğe gömüldüm...
(28 11 2006)
Aslı DemirelKayıt Tarihi : 29.11.2006 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!