Gözlerim Şiiri - Yaşar Akbaş

Ne zaman gençliğim aklıma düşse
İçim yanar hüzün dolar günlerim
Alır başım uzaklara giderim
Eski bir sevdayla yanar gözlerim.

Bilmem ki sevdaya aç mıyım neden
Kendimle konuşur; gezerim bazen
Mazimle dertleşir yanarım bazen
Acıyla kavrulur çağlar gözlerim.

Aykırıydı her hal aşkım; suç gibi
Karda kışta çiçek açmış gül gibi
Bir vuslatı beklemekmiş nasibi
Takdire; kadere dolar gözlerim.

Yüreğim vuslatı özledi durdu
Umutla yaşadı; hayaller kurdu
Gülşendi gönülüm gül yüzüm soldu
İçlenir; hislenir ağlar gözlerim.

Bir eylüldü aşkımızın zamanı
Bir baharla bitiverdi tamamı
Genç gönüller yaşadılar hüsranı
Kalbimin acısın duyar gözlerim.

Eylül aşkı yaman olur; az olur
İçten yakar, ateş gibi kor olur
Destan olur; zamanlara söz olur
Bulut gibi, yağmur olur gözlerim

Duygumun akordu, mihengi sendin
Şu kahpe dünyada tek lüksüm sendin
Fazlamı istemiş, beklemiş gönlüm
Çarmıhta sevdama donar gözlerim.

Akbaş’ı düşlere daldırdın gene
Anılar canlandı zevk oldu gene
Cemre’si muradı vuslatı nerde
Destansı aşklara bakar gözlerim.