Gözlerim Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

Size ahvalimden, bir sır vereyim,
Her gece sabaha, doğar gözlerim.
Müptela olalı, aşka yüreğim,
Her sabah şafağa, yağar gözlerim.

Bir günde bin defa, aşkın uğruna,
Kirpiğin ok oldu, girdi bağrıma,
Işığın red verdi ,sessiz çağrıma,
Bir tek karanlığa, sığar gözlerim,

İçimden duamı, geçirdim kulca,
Boşalttım efkârın, yükünü anca,
Semavi bir güneş, doğar usulca,
Senden başkasına, sağır gözlerim.

Sarıya çevirdi, göz aklarını,
Ucunda kir tutan, çapaklarını,
Kaldıramaz oldu, kapaklarını,
Dünyanın taşından, ağır gözlerim.

Yüzüm soğuk duvar, yanar durur iç,
Aşkın zorluğunu, sevdamızdan biç,
Belki umursamaz, belki bilmez hiç,
Her gün gözlerine, uğrar gözlerim.

Kaç derdin ortağı, yazar künyede,
Dostumun kurşunu, patlar bünyede,
Her zevat münhasır, değil dünyada,
Çirkini güzelden, ayır gözlerim.

Ateşte demlendin, köz yutamadın,
Kırk pazar dolaştın, dert satamadın,
Beraber sevdik te, sır tutamadın,
Git şimdi aleme, duyur gözlerim.

Kahıroğlan hayal, düş yıldız yıldız,
Dikenden çok fazla, gülünden azız,
Kimse görmez, merak etme, yalnızız,
Ağlayabilirsin, buyur gözlerim.