Mucize yaratmış, mevlam bedeni,
Bilmeyiz bedende olup biteni,
Beynime hıfzeder geçip gideni,
Dünyaya açılan kapı gözlerim.
Kıymetini bilmeyenler var henüz,
Bilmeyenler keşke siz de bilseniz.
Hayat sınav, geçilmesi zor deniz,
Nefesi alan ciğer, tüpü gözlerim.
İnsan; varlıkların başında gelir,
Gözün değerini hayvan da bilir.
Dilden çıkmayanı, gözlerden alır,
Dünyada en güzel yapı gözlerim.
İkisi de aynı şeyleri görür,
Sağ nereye baksa, sol ona yürür,
Hassas gözlerimi refleksim korur,
Kabul etmez içine, çöpü gözlerim.
İyi gördüğünde güzelce bakar,
Gördüğüm her zaman gönlüme akar.
Nefretin ateşini kötülük yakar,
Nefret ile yutmuştur, hapı gözlerim.
Ben bu sebeple, kötülükten kaçarım,
Sevgiyle baksın diye güzel seçerim.
Gözüm kabul etmesin, ben vazgeçerim,
Sevgi hazinesinin küpü gözlerim.
06.11.2005
Milano
Kayıt Tarihi : 11.11.2005 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dertlerim birikti, hep etek etek,
Sitemli bakışın olur bir kötek,
Aşkın sopasının, sapı gözlerin. :))
Ben de onun gözlerini yazdım.:) Gerçekten de öyledir, bilirim. Selamlar.
TÜM YORUMLAR (1)