Gözlerim Şiiri - Kivanc Danış

Artık teselli vermeyeceğim
İnadına da olsa gülmeyeceğim
İstediğin kadar ağla gözlerim
Bir kez olsun seni silmeyeceğim

Gözlerim iyiyi göremez misin
Dünyada güzeli seçemez misin
Çaresiz çocuklar gibisin
Ağlamaktan başka bir şey bilmez misin

Kendinle beraber beni de yaktın
Coşkun sular gibi dinmedin aktın
İyiyi bıraktın kötüye baktın
Şimşekler misali çaktıkça çaktın

İyiyi zor kötüyü kolaydır görmek
Sende nerde o fazilet güzele ermek
Ağlamak gibi değildir cevap vermek
Ne susuyorsun cevap versene

Suç bende mi beni de ağlatanlar var
Sevdiğin güzelin kalbi taş duvar
Dostların dost değil sanki canavar
Döşeğin buzdan yorganın kar

Geceler şafağın söktüğü yerde
Dertlerin güneşe çekiyor perde
İyiyi güzeli gör demek kolay
Göstersene iyilik güzellik nerde

İstemem bana verme teselli
Senin tesellin bile kederli
Yaşın ha kırk ha olmuş elli
Ölünceye kadar ağlayacağım

Dikenli güllere kalbini verdin
Onu kana beni yaşa beledin
Ağlıyorum diye sitem edersin
Ne ettinse kendine hep sen eyledin